Mijn oma van moederskant heette Evertje. Zij kreeg 7 kinderen, 4 zonen en en 3 dochters. Haar jongste zoon noemde zij Evert, haar tweede dochter noemde zij Evertje met als roepnaam Eef.
Eef kreeg 2 kinderen, een dochter en een zoon. Uiteraard vernoemde zij haar dochter naar haar moeder. Maar.....zij had zelf altijd een hekel gehad aan haar naam. Dit wilde zij haar dochter niet aandoen, zij gaf er een eigen draai aan. Het werd Everlyne (uit te spreken als everliene). Toch was moeder er niet helemaal gerust op, stel je voor dat Everlyne werd afgekort en dat haar dochter toch als Eef door het leven moest. Dat moest voorkomen worden. Everlyne werd de eerste naam en dochterlief kreeg nog een tweede naam. Erica.
Tegen alle gebruiken in werd haar tweede naam haar roepnaam.
Hoi Eefje...eh, Everlyne Erica, leuk om je naamverhaal op je blog te lezen! En ook een toepasselijk plaatje erbij. Het is wat armoedig gesteld met de blogs en de reacties nadat we onze certificaten behaald hebben, maar ik kijk af en toe nog wel, hoor!
BeantwoordenVerwijderen