Hoofdbrekens

Ding 22, bibliotheek 2.0, heeft mij de afgelopen dagen al aardig wat

hoofdbrekens gekost. Ik vind het lastig om een heldere lijn in mijn gedachten te krijgen (misschien zitten er toch nog wat snotresten in de weg). Na een verfrissende wandeling, voor het eerst weer, ga ik toch een poging wagen.

Ik ben begonnen met nadenken over wat de bibliotheek voor mij betekent en wat de bibliotheek nu voor mijn kinderen betekent. Mijn kinderen, 3 zonen in de leeftijd van 26, 21 en 19 jaar, heb ik een enquête afgenomen.

Ik ben opgegroeid in Wageningen als dochter van een fietsenmaker. Wij hadden het thuis niet breed. Vanaf het moment dat ik zelf kon lezen was ik er verslingerd aan. Er was geen sprake van dat er boeken gekocht konden worden, maar gelukkig was daar de bibliotheek! Ik kon zoveel boeken lezen als ik maar wilde. Voor mij is dat ongelooflijk belangrijk geweest. Ik zie de bibliotheek dan ook als een voor iedereen toegankelijke voorziening die in de samenleving aanwezig moet zijn. Zo laagdrempelig mogelijk, zowel financieel als fysiek.

Het is wel duidelijk dat ik een linkse rakker ben, die vindt dat er voldoende subsidie voor de bibliotheek moet zijn. Niet meer terug naar de tijd dat boeken alleen voor de rijken waren.

De enquête heb ik afgenomen om een beeld te krijgen van hoe de generatie na mij de bibliotheek ziet.

Alle drie de zonen lezen boeken.

Ze zijn geen lid van de bibliotheek, wel van de Universiteits Bibliotheek. De boeken die ze lezen kopen ze (bol.com)/ lenen ze van bekenden/ krijgen ze kado/ neemt moeders mee uit de bieb (ja,ja).

Reden dat ze geen lid zijn van de bibliotheek: leest te weinig (zoon 3), moeders neemt het wel mee (zoon 2), leest naast studieboeken maar klein aantal andere boeken (zoon 1).

Mogelijkheden voor sociale media: twitteren (bijv. dat de nieuwe Harry Potter er is), widget op Hyves.

Mijn laatste vraag was wat hen zou bewegen om wel lid van de bibliotheek te worden. Zoon 2 zou lid worden als zijn moeder niet alles wat zijn hartje begeert mee zou nemen, zoon 1 en 3 als ze meer zouden lezen.

Wat ik zelf goed vind aan bibliotheek 2.0 is dat er meer aandacht is voor interactie. Dat er gezocht wordt naar andere manieren om direct in contact te komen met de klant. Ook dat de bibliotheek zoekt naar andere wegen om biebdiensten aan te bieden aan gebruikers vind ik een positieve ontwikkeling.

Openstaan voor de mogelijkheden die internet en de sociale media bieden met steeds de vraag wat het voor toegevoegde waarde heeft voor de bibliotheek, dat is voor mij de kern van de zaak.