Eindevaluatie

Aan alles komt een eind dus ook aan deze ontdekkingstocht. Ik heb veel geleerd, niet alleen over de Dingen maar ook over mezelf. Ik ben een rijker mens met meer zelfkennis.

Ik ben de wereld met een andere gaan bekijken. Een 23Dingen bril.

Na een wat aarzelend begin bleek ik het werken aan mijn blog ontzettend leuk te vinden! Lekker spelen. Leuke bijpassende foto's/plaatjes vinden, een aantrekkelijk ontwerp, nieuwe mogelijkheden ontdekken om alles er vrolijk uit te laten zien, heerlijk om te doen! Ook de reacties van mijn collega's vond ik zeer inspirerend. Dank jullie wel daarvoor! Duidelijk één van mijn favoriete Dingen.

Mijn andere favoriete Dingen zijn Twitter, YouTube en LibraryThing.

Twitter heb ik beetje bij beetje ontdekt. Ik ben wel meer een follower dan een twitteraar. De kunst is om te ontdekken wie je wil followen, wat echt interessant voor me is. Daar kom ik langzaam achter. Ik heb Twitter nu altijd aan staan (of heet dat anders?) als ik computer.

YouTube is mijn favoriete muzieksite, wat heb ik al veel leuke muziek (her)ontdekt! Mooi muziekje aan tijdens je computerwerk, wat wil een mens nog meer.

Op LibraryThing kan ik mijn boekenliefde helemaal kwijt. Mijn boekenkast vullen en steeds weer aanvullen, lekker in andere boekenkasten kijken, suggesties van andere leden bekijken, ik mag het graag doen.

RSS vind ik vooral erg handig. In één oogopslag kan ik zien waar voor mij interessante berichten staan.

23Dingen heeft in huize Hoofdweg veel teweeg gebracht. Na aanvankelijke scepsis van huisgenoot S. is hij zowaar geïnteresseerd geraakt in de Dingen, en zoekt hij naar mogelijkheden om ze in te zetten voor zijn bedrijf. Vele avondmaaltijden duurden maar voort omdat wij niet uitgepraat raakten over....

Zelf volg ik de berichtgeving over de nieuwe media veel intensiever, praat er vaak over met mijn jongens en met mijn baas bij de Thuiszorg. Bofkontje volgt mijn blog vanuit Groningen en heeft vaak zinvolle suggesties gedaan.

Wat ik van mezelf  (weer) tegenkwam:  het is niet snel goed genoeg, ik heb veel tijd nodig om thuis te raken bij een nieuw Ding, ik laat me soms ontmoedigen door de snelheid van anderen of fantastisch geschreven berichten. Mijn belangrijkste les: blijven uitgaan van mezelf. Vertrouwen dus.

De bibliotheek is nog nooit zoveel in mijn gedachten geweest als de afgelopen tijd. De altijd terugkerende vraag wat het Ding voor de bibliotheek kon betekenen dwong mij om daar veel en goed over na te denken.

Ik was niet altijd tevreden over het resultaat, er waren vast veel meer mogelijkheden die ik over het hoofd zag. Voor de organisatie vind ik het een samenbrengende cursus geweest. Alle collega's op hetzelfde moment met dezelfde Dingen bezig heeft veel gespreksstof opgeleverd. Ook heb ik mijn naaste collega's van een hele andere kant leren kennen, dat heb ik erg leuk gevonden!

Wat mij verrast heeft:

• de tijd die het kostte
• het plezier waarmee ik mijn blog bijhield
• de vele gesprekken met mijn naaste omgeving over de Dingen
• huisgenoot S. die zijn aversie heeft laten varen
• de geheel eigen wijze waarop mijn collega's te werk zijn gegaan
• het genoegen wat ik beleefde en, denk ik, blijf beleven aan mijn favoriete Dingen
• hoe sterk de Dingen leven binnen de organisatie

Mijn bijdrage aan KopGroepBibliotheken 2.0 is denk ik maar bescheiden. Ik kan meedenken en mijn ervaringen delen.

23Dingen was voor mij SPELEND LEREN.



Hoofdbrekens

Ding 22, bibliotheek 2.0, heeft mij de afgelopen dagen al aardig wat

hoofdbrekens gekost. Ik vind het lastig om een heldere lijn in mijn gedachten te krijgen (misschien zitten er toch nog wat snotresten in de weg). Na een verfrissende wandeling, voor het eerst weer, ga ik toch een poging wagen.

Ik ben begonnen met nadenken over wat de bibliotheek voor mij betekent en wat de bibliotheek nu voor mijn kinderen betekent. Mijn kinderen, 3 zonen in de leeftijd van 26, 21 en 19 jaar, heb ik een enquête afgenomen.

Ik ben opgegroeid in Wageningen als dochter van een fietsenmaker. Wij hadden het thuis niet breed. Vanaf het moment dat ik zelf kon lezen was ik er verslingerd aan. Er was geen sprake van dat er boeken gekocht konden worden, maar gelukkig was daar de bibliotheek! Ik kon zoveel boeken lezen als ik maar wilde. Voor mij is dat ongelooflijk belangrijk geweest. Ik zie de bibliotheek dan ook als een voor iedereen toegankelijke voorziening die in de samenleving aanwezig moet zijn. Zo laagdrempelig mogelijk, zowel financieel als fysiek.

Het is wel duidelijk dat ik een linkse rakker ben, die vindt dat er voldoende subsidie voor de bibliotheek moet zijn. Niet meer terug naar de tijd dat boeken alleen voor de rijken waren.

De enquête heb ik afgenomen om een beeld te krijgen van hoe de generatie na mij de bibliotheek ziet.

Alle drie de zonen lezen boeken.

Ze zijn geen lid van de bibliotheek, wel van de Universiteits Bibliotheek. De boeken die ze lezen kopen ze (bol.com)/ lenen ze van bekenden/ krijgen ze kado/ neemt moeders mee uit de bieb (ja,ja).

Reden dat ze geen lid zijn van de bibliotheek: leest te weinig (zoon 3), moeders neemt het wel mee (zoon 2), leest naast studieboeken maar klein aantal andere boeken (zoon 1).

Mogelijkheden voor sociale media: twitteren (bijv. dat de nieuwe Harry Potter er is), widget op Hyves.

Mijn laatste vraag was wat hen zou bewegen om wel lid van de bibliotheek te worden. Zoon 2 zou lid worden als zijn moeder niet alles wat zijn hartje begeert mee zou nemen, zoon 1 en 3 als ze meer zouden lezen.

Wat ik zelf goed vind aan bibliotheek 2.0 is dat er meer aandacht is voor interactie. Dat er gezocht wordt naar andere manieren om direct in contact te komen met de klant. Ook dat de bibliotheek zoekt naar andere wegen om biebdiensten aan te bieden aan gebruikers vind ik een positieve ontwikkeling.

Openstaan voor de mogelijkheden die internet en de sociale media bieden met steeds de vraag wat het voor toegevoegde waarde heeft voor de bibliotheek, dat is voor mij de kern van de zaak.