Mijn eerste tweet van The President is binnengekomen! Meer samenwerking was de boodschap.
Dat levert soms ook te veel compromissen op, vind ik dan weer. Maar ja, meisje eigenwijsje (zoals mijn moeder altijd al tegen mij placht te zeggen).
Langzaam begin ik me meer thuis te voelen in de Twitterwereld. Ik had eerst nog het idee dat je met iemand twittert. Maar nee, zoals zoonlief mij liefdevol aan het verstand bracht, je stuurt gewoon berichten de wereld in. En jij volgt de berichten van mensen/organisaties die je interessant vindt.
Het draait dus om gedeelde interesses.
Ik volg nu een aantal bekende mensen, Sylvia Witteman (tip van AML) en Wim de Bie. Deze tweets vind ik erg leuk om te lezen. Zelf ben ik nu tot 3 tweets gekomen, dat houdt nog niet echt over. Misschien ben ik meer een luisteraar dan een prater...
Wat de bibliotheek betreft is het wel een manier om met je klanten/doelgroep te communiceren die weinig tijd kost. Bijvoorbeeld nog eens een lezing onder de aandacht brengen kan denk ik prima met Twitter.
Het valt me wel op dat geen van mijn zonen (in de leeftijd van 19-25 jaar) twitteren. Ze volgen niemand en doen het zelf ook niet. Dus deze groep bereik je er waarschijnlijk niet mee. Zij zijn meer van het chatten.
Met Delicious heb ik al een beetje kennis gemaakt. Ik heb inmiddels een site toegevoegd aan de 23 dingen account. Uit betrouwbare bron heb ik gehoord dat er opeens veel meer bezoekers op deze site kwamen vanaf Delicious. Het werkt dus wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten